stacjonata – najpopularniejsza pojedyncza pionowa (skok na wysokość) przeszkoda do skoków konnych, wykorzystywana w zawodach lub w ćwiczeniach skoku. Zbudowana jest z dwóch stojaków i drągów lub desek, zawieszonych jedna nad drugą. Drągi umocowane są za pomocą tzw. łyżek lub kłódek, które umożliwiają przesuwanie ich w górę lub w dół, w celu zmiany wysokości przeszkody.
okser – w jeździeckich skokach przez przeszkody przeszkoda przenośna złożona, składająca się z dwóch stacjonat o zasadniczo tej samej wysokości (pierwsza powinna być o kilka centymetrów niższa, aby przeszkoda była widoczna dla konia), pokonywana jednym skokiem (jednoczłonowa).
triplebarre – przeszkoda złożona z trzech stacjonat, z których każda następna jest wyższa od poprzedniej o tę samą wysokość. Szerokość tej pokonywanej jednym skokiem przeszkody, wynikająca z odstępów pomiędzy częściami (stacjonatami) oraz jej wysokość, wyznaczona przez wysokość najwyższej części, są odpowiednie do klasy konkursu.
szereg – przeszkoda wieloczłonowa, złożona z zespołu przeszkód jednoczłonowych, oddalonych od siebie od 7 do 12 metrów. W skład szeregu wchodzą dwie, trzy lub cztery przeszkody jednoczłonowe, pomiędzy którymi koń wykonuje jedną lub dwie foule, czyli kroki galopu. Gdy odległość jest większa, przeszkody stanowią linię i są traktowane jako osobne.